اسم معرفه و نكره در زبان عربي

تقسيم اسم به معرفه و نكره:

 معرفه:اسمي است كه بر  شخص يا يك چيز مشخص دلالت دارد.

 نكره:اسمي است كه بر شخص يا يك چيز نا مشخص و نا شناس دلالت دارد.

معمولا علامت نكره در زبان فارسي تنوين هاي ( ً ٌ ٍ ) رفع، نصب و جر مي باشد.

معرفه شش نوع است:

1.     معرفه به اسم علم(خاص)

2.     معرفه به ضمير (ضماير)

3.     معرفه به اسم اشاره

4.     معرفه به موصول (خاص،عام)

5.     معرفه به اسم ال (ذواللم)

6.     معرفه به اضافه(مضاف)

 معرفه به اسم علم:

نوعي از معرفه است كه بر شخص يا يك چيز مشخص و معين ؛مانند ( اسامي مونث و مذكر) ،

(شهر ها و كشور ها) دلالت دارد.

....................................................................................................................

 معرفه به ضمير:

نوعي از معرفه است كه به جاي اسم قرار ميگيرد و بر دو نوع است:

1.     ضمير منفصل

2.     ضمير متصل

 ضمير منفصل:

ضمايري هستند كه به تنهايي در جمله به كار مي روند و داراي معني مستقل از خود مي باشند.

ضماير منفصل بر دو نوع هستند:

1.     ضماير منفصل مرفوعي

2.     ضماير منفصل منصوبي

ضماير منفصل مرفوعي: هو، هما، هم و... و در اول جمله مي آيند و نقش مبتدا را دارند و چون

مبتدا هميشه مرفوع است، اين ضماير را منفصل مرفوعي مي ناميم.

ضماير منفصل منصوبي:معمولا در جمله نقش مفعول را دارند و چون، مفعول منصوب است، اي

ضماير منفصل منصوبي نام دارند.

ايا،اياهما،اياهم و...

 ضماير متصل:

ضمايري هستند كه داراي معني مستقل از خود نمي باشند و بايد به كلمه ي ديگري متصل شوند

  تا داراي معني شوند.

ضماير متصل بر سه نوع اند:

1.     ضماير متصل مرفوعي

2.     ضماير متصل منصوبي

3.     ضماير متصل مجروري

ضماير متصل مرفوعي: ضمايري هستند كه در آخر بعضي از صيغه هاي فعل هميشه متصل مي

 باشند و نقش فاعل را براي آن فعل دارند و چون فاعل هميشه مرفوع است به آن ها متصل

 مرفوعي مي گويند.

ضماير متصل منصوبي:هر گاه يكي از ضماير: هُ - هما - هم - ها – هما – هنَّ – كَ – كما – كم – كِ – كما – كنَّ – ي – نا

به آخر فعل متعدي متصل شود نقش مفعول را براي آن فعل دارد و چون مفعول هميشه منصوب است به آنها متصل منصوبي مي گويند.

ضماير متصل مجروري:ضمايري هستند كه در آخر حروف جر مي آيند (جار و مجرور) و يا در آخر اسم مي آيند.

(مضافٌ  اليه) و چون جار و مجرور و مضافٌ  اليه هميشهمجرور ميباشند به آنها متصل مجروري مي گويند.

عبارتند از: هُ - هما - هم - ها – هما – هنَّ – كَ – كما – كم – كِ – كما – كنَّ – ي – نا

...............................................................................................................

 معرفه به اسم اشاره:

نوعي از معرفه است كه براي اشاره كردن به اشخاص و اشياء دور و نزديك به كار مي روند؛ عبارتند از:

اشاره به نزديك:

اشاره به دور:

 براي اشاره به مكان نزديك:هُنا

 براي اشاره به مكان دور:هُنا كَ

...............................................................................................................

 معرفه به موصول:

نوعي از معرفه است كه براي متصل كردن دو جمله يا دو كلمه در جمله به كار مي روند و بر دو نوع است:

1.    موصول خاص

2.    موصول عام

خاص:

عام:دو كلمه ي مَن(كسي كه) و ما (چيزي كه) مي باشند كه براي مذكر و مونث و هم چنين،

مفرد و مثني و جمع يكسان مي باشند.

..........................................................................................................

معرفه به ال(ذوللام):نوعي از معرفه است كه در اصل نكره بوده است و با اضافه كردن

 (ال) معرفه به ال مي شوند.

نكته مهم:معرفه به ال تنوين نميپذيرد.

كتابٌ              الكتابُ

كتابً             الكتابَ

كتابٍ               الكتابِ

..........................................................................................................

معرفه به اضافه(مضاف):

نوعي از معرفه است كه در اصل نكره بوده و با اضافه شدن به يكي از معرفه ها،آموزش زبان عربي معرفه به اضافه يا مضاف ميشود.

مثال:

كتاب قرآن : كتاب:اضافه ، قرآن:اسم علم

كتابُكَ :  كتابُ:اضافه ، كَ : ضمير

مدينهُ العلم: مدينةُ: اضافه ، العلم:معرفه به ال

نكته: معرفه به مضاف نه حرف ال ميگيرد و نه تنوين قبول ميكند.