نفي فعل:

در زبان عربي براي نفي فعل اغلب از حروف ( لم ، لما ، لا ، ما ، لن ) با شرايطي استفاده مي شود.

ما + فعل ماضي = ماضي منفي

ما ذهب : نرفت ، ما ذهبا : نرفتند ( دو نفر ) ، ما ذهبوا : نرفتند ، ما ذهبتَ : نرفتي ، ...

لم + فعل مضارع = ماضي منفي

لم يذهب : نرفت ، لم تذهب : نرفتي ، لم نذهب : نرفتيم ، ...

 اقسام فعل : فعلها براساس داشتن حروف عله و نداشتن آن به دو دسته تقسيم مي شود

1) .فعل صحيح:فعلي كه هيچ يك از حروف اصلي آن جزء حروف عله نباشد.كه 3نوع است:(مهموز ، مضاعف، سالم)

الف) فعل مهموز : فعلي كه يكي از حروف اصلي آن همزه باشد مانند(أخذَ ، يأكلون ، قَرأ)

ب) فعل مضاعف: فعلي كه دو حرف از حروف اصلي آن شبيه هم باشند.مانند(مَرَّ، يََمُرُّ ، حَلَّ ، زلزلَ )

ج)فعل سالم :فعلي كه نه مهموز باشد ونه مضاعف ونه معتل . مانند( خَرَجَ ، يكتبُونَ ، جاهدتم ،أرسلنا)

چگونگي تلفظ حروف دهگانه به عربي

در زبان عربي، ده حرف وجود دارند كه تلفظ آنها با تلفظ فارسي فرق دارد. از نظر بيشتر فقهاي شيعه براي اين كه قرائت نماز درست باشد، نمازگزار بايد مخارج اين حروف را به مانند تلفظ عربي آن ها بيان كند. جدول زير راهنماي تلفظ اين حروف به زبان عربي است. اما بهترين راه شنيدن قرائت قرآن است در حالي كه به كتاب قرآن نگاه مي كنيد .

در اصل شانزدهم قانون اساسي چنين آمده است: از آنجا كه زبان قرآن و پايه فرهنگ اسلامي عربي است و ادبيات فارسي كاملا با آن آميخته است اين زبان در تمام سطوح آموزشي بايد تدريس شود اهداف كلي آموزشي زبان عربي را مي توان بدين شرح بيان نمود:

 ۱- آشنايي با واژگان پركاربرد قرآني

۲- آشنايي با ساختار جمله هاي عربي

 ۳- كسب مهارت نسبي در ترجمه ي عبارت ها و جمله هاي عربي به فارسي

 ۴-توانا شدن در درك مفهوم كلي يك متن عربي

انواع حروف در عربي

حروف به دو دسته عامل و غيرعامل تقسيم ميشوند

حروف عامل:

جارّه – جازمه – ناصبه – مشبه بالفعل

– لاي نفي جنس – شرط – شبيه به لَيسَ

 جاره

 باء و تاء و كاف و لام و واو و مُنذُ مُذ خَلا

            رُبَّ ، حاشا ، مِنْ ، عَدا ، في ، عَن ، عَلي ، حَتّي ، إلي

ب،  ت،  و(براي قَسَم)       ك(مانند)      ل(براي)   مُنذُ،  مُذ،  مِنْ وعَنْ(از)

  خَلا،عَدا و حاشا(به جز-  مگر)  في(در)  إلي(به سوي)

عَلي(بر)  حَتّي(تا)   رُبَّ(چه بسا)

شب خوش: طابَتْ ليلتُكَ، ليْلةً سَعِيدَة! تُصْبِحُ عَلَي خَيْرٍ.

خوابت خوش (خوابي همراه با تندرستي): صَحَّ النَّوْمُ.

خيلي از شما سپاسگزارم:          أَشْكُرُكَ جِدّاً.

بسيار متشكرم:                  شُكْراً جَزِيلاً.

انشاء الله قبول باشد!     مقبول، ان شاء الله!

با اجازه شما:                     عَنْ إِذنِكُم

به سلامت:    مَعَ السَّلامَةِ، أَلْف سَلامَة، أَلْف خَير

تو را به خدا مي‏سپارم.       أَسْتَوْدِعُكَ اللَّه.

 به اميد ديدار:             إِلي اللِّقاءِ....

در امان خدا:                 في أَمانِ اللَّهِ.